I never work on the weekend. = ฉันไม่เคยทำงานในช่วงวันหยุดเลย
หากสรุปเป็น % จะได้คร่าวๆดังรูปด้านล่างดังนี้
ตัวอย่างการใช้
I always brush my teeth before I go to bed. I usually have toast for breakfast. I oftengo to the park with my dog. Isometimes drinks tea. I rarely smoke cigars. I seldom have a chance to go to the theatre. I never eat pork.
และนอกจากคำเหล่านี้แล้ว ยังกลุ่มคำที่ผสมกันซึ่งสามารถแสดงถึงความถี่ได้ เช่น once a week, twice a day, every year และอื่นๆ
ตำแหน่งในการวาง Adverbs of Frequency
1.หากประโยคมี Verb to be เราจะต้องใส่ Adverbs of Frequency ไปหลัง Verb นั้นๆ
Verb to be
Adverb of Frequency
Anna
Is
always
late
Anna
Isn’t
usually
late
2.หากประโยคมีการใช้ Main Verb จะต้องใส่ Adverbs of Frequency ไปหน้า Verb นั้นๆ
Adverb of Frequency
Main Verb
Anna
always
watches
a television
3. เมื่อใดก็ตามที่ประโยคมี การใช้ Auxiliary Verb (กริยาช่วย) หรือ ประโยคนั้นเป็นประโยคปฏิเสธ เรามักจะใส่ Adverbs of Frequency ไปข้างหลัง Auxiliary Verb นั้นๆ
Auxiliary Verb
Adverb of Frequency
Main Verb
Anna
can
never
come
early
Anna
doesn’t
usually
read
books
Anna
has
always
cooked
*เราสามารถเติม Adverbs of Frequency ไปหลัง may, might, can, could และอื่นๆได้ ยกเว้น “have to” และ “used to” Adverb จะต้องอยู่ด้านหน้าเสมอ เช่น I always have to go to a hospital. / I usually used to go trekking.
4. หากเป็นประโยคคำถาม ให้เรานำ Adverb of frequency มาวางไว้หน้า Main Verb
Adverb of Frequency
Main Verb
Do
you
often
stay
home?
Have
you
never
been
to China?
5. เราสามารถวาง Adverbs of Frequency บางตัว ไว้หน้าประโยคได้
Sometimes we sleep in a classroom. We play football occasionally.
1.ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่เป็นความจริงตลอดไปหรือเป็นความจริงตามธรรมชาติ เช่น - The sun rises in the east. พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก - Fire is hot. ไฟร้อน
2. ใช้กับการกระทำที่ทำจนเป็นนิสัย มักจะมีกลุ่มคำที่มีความหมายว่า เสมอๆ บ่อยๆ ทุกๆ อยู่ด้วยเช่น - I get up at six o’clock everyday. ฉันตื่นนอนเวลา6 นาฬิกาทุกวัน - She eats breakfast at seven o'clock everyday. ฉันรับประทานอาหารเช้าเวลา 7 นาฬิกาทุกวัน
หลักการจำและนำไปใช้
1. ประธาน He, She, It หรือ 1 เดียวเท่านั้นต้องเติมsหรือ es ท้ายคำกริยาด้วยมีกริยาช่วย คือ does
2. ประธาน I, You, We, They, หรือ 2 ขึ้นไป กริยาเหมือนเดิม มีกริยาช่วย คือ do
3. doและ does ใช้ในประโยค คำถามและปฏิเสธ
4. ในประโยคมีคือ doesกริยาไม่ต้องเติม s / es
ชนิดของประโยค
1. ประโยคบอกเล่า Subject + Verb1 + (Object). เช่น
She likes English .
Jack plays football everyday.
I like Thai .
Jack and his friends play football everyday.
2. ประโยคคำถาม
2.1 Yes/No question
ใช้ Do, Does + ประธาน + กริยา ?
Doesshe like English?
Does Jack play football everyday?
Do you like Thai?
Do Jack and his friends play football everyday?
การตอบแบบ Short answer
Yes, he/she/it does.
No, he/she/it doesn’t.
Yes, I/you/we/they do.
No, I/you/we/they don’t.
2.2 ใช้ Question words
What/ Where/ When / Why/……+ do/does+ประธาน +กริยา….…?
เช่น
Q: What do you eat for lunch? A: I eat noodles. Q: Where does Jim go Mondays? A: He goes to school.
Q: How do they go to school? A: They go to school by school bus.
3. ประโยคปฏิเสธ ใช้ do not (don’t), does not (doesn’t) ตามด้วยคำกริยาแท้รูปเดิม I don’tlike Thai. She doesn’tlike English. Jack doesn’t play football everyday.